วิทยาลัยนาฏศิลปนครราชสีมา

วันพฤหัสบดีที่ 9 กันยายน พ.ศ. 2553

วิธีเรียนนาฏศิลป์ไทย (รำไทย)

เริ่มจากง่ายไปยาก

- การฝึกอวัยวะทุกส่วนให้ครบกระบวนการลีลาท่ารำทีละอย่าง เช่น ใช้มือจีบ
ตั้งวง ทรงตัว กดไหล่ ยกเท้า ก้าวเท้า ให้ถูกสัดส่วนซึ่งเป็นลีลาเบื้องต้น
- เลือกเรียนท่ารำง่ายๆ เสียก่อน เช่น
รำสีนวลรำวงแม่บท ฯลฯ

ดูความสามารถของตนเอง

- ตามวัย
- ตามความสามารถของสมอง

สับเปลี่ยนหรือเปลี่ยนแปลงท่าที่ยากให้ง่าย (พยายามรักษาแบบเดิมไว้)
ต้องดูท่าทางอย่างละเอียด และถือหลักทีละน้อยให้แม่นยำแล้วจึงต่อท่า
หัดร้องเพลงประกอบท่ารำด้วย เพื่อปลูกฝังนิสัยการร้องเพลง เพื่อประโยชน์ในการ
ฝึกซ้อมด้วยตนเอง
เปรียบเทียบท่ารำที่คล้ายคลึงกัน หรือตรงข้ามกัน เพื่อไม่ให้จำสับสน เช่น ม้วนมือ
คลายมือ สลัดมือ ฯลฯ
ควรแยกรำทีละอย่าง เช่น หัดมือได้แล้วจึงทำเท้า แล้วค่อยทำพร้อมกัน


ข้อระวังในการรำ


ท่ารำที่มักปฏิบัติสับสนกัน เช่น ม้วนจีบ – คลายจีบ ผู้รำแรกๆ มักปล่อยจีบเอาเฉยๆ ไม่ม้วนจีบลง
จีบไม่ถูกลักษณะ เช่น จีบขยุ้ม ไม่กรีดนิ้ว นิ้วชี้งอ นิ้วชี้ไม่ติดกับนิ้วใหญ่ จีบแล้วไม่หักข้อเข้าหาลำแขน
วงบัวบาน หงายไม่เต็มที่ วิธีแก้คือ ให้หงายฝ่ามือแบนๆ
เรื่องตั้งวง
ปล่อยวงพุ่งมาข้างหน้า
แขนเหยียดตึง
ยกศอกมากเกินไปจนวงคว่ำ
ไม่งอนิ้วหัวแม่มือเข้าฝ่ามือ
ไม่รวมนิ้วชี้ทั้งสี่ให้ติดกัน
เวลาลดวงลงข้างล่างหนีบรักแร้มาก
วงที่หงายข้างสะโพกตะแคงฝ่ามือ ไม่หงายให้สุดข้อมือ
ยกเท้าไม่ชิดหัวแม่เท้า และพระไม่กันเหลี่ยมออก วิธีแก้เหลี่ยมใช้ศัพท์ หันน่องออก ก็ได้
ก้าวเท้าแล้วไม่ลงน้ำหนักเท้าที่ก้าวให้หมด ยังฝืนน้ำหนักอยู่เท้าหลัง
ส่วนมากก้าวข้างไม่เป็น มักปนกับการก้าวหน้า
ก้าวเท้าแล้วไม่บานปลายเท้าออก
ประเท้าไม่ระวังปักส้น กลายเป็นกระทืบเท้า
เอียงแต่ศีรษะไม่เอียงไหล่
ผู้รำหอบไหล่
การทรงตัว
ปล่อยพุงแอ่น
งอพุงจนหลังโกง
โน้มตัวไปข้างหน้ามากไป
การกระทุ้งเท้าหรือวางเท้าข้างหลัง ไม่วางด้วยจมูกเท้า มักใช้ปลายนิ้วหัวแม่เท้า

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น